ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺩﺭﺩﻫﺎ
ﻣﻦ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺍﻣﺎ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ
ﺗﻮ ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﻢ
ﺩﺭ ﻋﺼﺮﻫﺎﯼ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﻪ ﺣﻮﺍﻟﯽ ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﻗﺪﻡ
ﺑﮕﺬﺍﺭ!ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻏﺮﺑﺖ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻮﭼﻪ
ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺷﻮ!
ﮐﻠﺒﻪ ﯼ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻦ
ﮐﻨﺎﺭ ﺑﯿﺪ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺧﺰﺍﻥ ﺯﺩﻩ
ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﺍﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﺍﻡ
ﺩﺭ ﮐﻠﺒﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﺑﻐﺾ ﺧﯿﺲ
ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺮﻭ!
ﺣﺮﯾﺮ ﻏﻤﺶ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﺰﻥ!
ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺩﯾﺪ ﺑﺎ ﺑﻐﻀﯽ ﮐﻮﯾﺮﯼ ﮐﻪ ﻏﺮﻕ
ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻡ
ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻟﯿﺪﻥ ﺩﻟﺴﻮﺯ ﺭﺍ
ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﻢ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ
ﺷﺐ ﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺻﺒﺢ ﺭﻭﯾﯽ ﻣﯽﺭﻭﺩ
ﮐﺎﻥ ﺻﺒﺎﺣﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﺻﺒﺢ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﺭﺍ
ﻭﻩ ﮐﻪ ﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺎﺯﺑﯿﻨﻢ ﭼﻬﺮ ﻣﻬﺮﺍﻓﺰﺍﯼ ﺍﻭ
ﺗﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺷﮑﺮ ﮔﻮﯾﻢ ﻃﺎﻟﻊ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﺭﺍ
ﮔﺮ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﻣﻼﻣﺖ ﺭﻭﯼ ﺑﺮﭘﯿﭽﻢ ﺯﻧﻢ
ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻧﺎﻭﮎ ﺩﻟﺪﻭﺯ ﺭﺍ
ﮐﺎﻣﺠﻮﯾﺎﻥ ﺭﺍ ﺯ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﭼﺸﯿﺪﻥ ﭼﺎﺭﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺮ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺻﺒﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﺎﻟﺐ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺭﺍ
ﻋﺎﻗﻼﻥ ﺧﻮﺷﻪ ﭼﯿﻦ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻟﯿﻠﯽ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ
ﺍﯾﻦ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺰ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺧﺮﻣﻦ ﺳﻮﺯ ﺭﺍ
ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺩﯾﻦ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﺑﺎﺯ ﺭﺍ ﺧﺎﺻﯿﺘﯿﺴﺖ
ﮐﺎﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺯﺍﻫﺪﺍﻥ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺟﺎﻩ ﺍﻧﺪﻭﺯ ﺭﺍ
ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻤﻨﺪ ﺁﻭﺭ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻨﺪﻩﺍﯾﻢ
ﺭﯾﺴﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﯼ ﺣﺎﺟﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﻮﺯ ﺭﺍ
ﺳﻌﺪﯾﺎ ﺩﯼ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩ
ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥ ﻓﺮﺻﺖ ﺷﻤﺎﺭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﺍ
.
.
.
Love is Pure
Love is Sure
Love is sweet poison
that Doctors can’t cure
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺎﮐﯽ
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ
ﻋﺸﻖ ﯾﻪ ﺯﻫﺮ ﺷﯿﺮﯾﻨﻪ
ﮐﻪ ﺩﮐﺘﺮ ﻫﺎ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻦ ﺩﺭﻣﺎﻧﺶ ﮐﻨﻦ!
.
.
.